Prev Next

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Συμμετοχή Διαγωνισμό: "Πύργος Πειραιά- Αλλάζοντας την (προσ)Όψη", του ηλεκτρονικού περιοδικού "Greek Architects".

Ομάδα Συμμετοχής: Αγγελική Λω, Ουρανία Κορνάρου, Ιφιγένεια Παπαμικρουλέα, Άρτεμις Παπαδάτου.

Έτος Συμμεντοχής: 2010.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΔΕΑ

Η ιστορία του πύργου του Πειραιά, η ατυχής συγκυρία της συνύπαρξης ενός αισθήματος αίγλης που προκύπτει με την ιδιότητα του τοπόσημου, με το αίσθημα υποβάθμισης που προκύπτει από την αχρηστία λειτούργησε σε εμάς ως  έμπνευση για την κεντρική ιδέα μιας μορφολογίας που θα αναπλάσει της όψεις και άρα την εικόνα του. Η διττή αυτή ταυτότητα του κτιρίου και η αντιφατική αίσθηση που δημιουργεί στον θεατή, ήταν η αφορμή για παραλληλισμούς με εικόνες εγκαταλελειμένων κτιρίων με τοίχους καλυμμένους από φυτά. Τα αναρριχητικά φυτά εξαπλώνονται σε ολόκληρη την έκταση του τοίχου ενώ με το πέρασμα του χρόνου, ξεραίνονται αφήνοντας μόνο την διακλάδωση του κορμού τους ως ίχνη μιας περασμένης ζωής και το στίγμα της εγκατάλειψης.

Με αφετηρία έμπνευσης την δομή αυτή ενός ξεραμένου κισσού θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα κέλυφος  προστασίας του στο κτίριο, που ανανεώνει τον χαρακτήρα του ως τοπόσημο χωρίς να παραμερίζει την πολύπαθη ιστορία του. Επισημαίνουμε την ιδιότητα του ως τοπόσημο, που είναι δεδομένη λόγω διαστάσεων και την υπερτονίζουμε μέσω της ιδιαίτερης μορφολογίας του κελύφους, του χρώματος και του φωτισμού του. Σεβόμενοι την ιστορία, την υπόσταση και την σημασία του κτιρίου θεωρούμε καταλληλότερη λύση αυτή του εξωτερικού κελύφους, αφήνοντας το υπάρχον κτίριο όσο το δυνατόν ανέπαφο.

Η βασική δομή του κελύφους  είναι εμπνευσμένη από την μοναδική περίπτωση συνύπαρξης ενός φυτού με το ίδιο το κτίριο, που περιγράφεται στην εικόνα ενός κισσού εξαπλωμένου σε ένα τοίχο. Η θέση του πύργου, τόσο κοντά στη θάλασσα, γεννά την επιθυμία να δημιουργηθεί ένας διάλογος του υγρού στοιχείου με ένα ακόμα στοιχείο παρμένο από τη φύση.  Μιας και η περιοχή στερείται την παρουσία πρασίνου και χαρακτηρίζεται από τον πυκνό αστικό ιστό της, θελήσαμε να επαναφέρουμε μια μορφολογία της φύσης στο πιο καίριο σημείο της, ευδιάκριτο σε μεγάλη απόσταση, στις όψεις του πύργου.

ΥΛΙΚΑ

Διατηρήσαμε σχεδόν εξ' ολοκλήρου την υπάρχουσα αρχιτεκτονική του πύργου του Πειραιά και η ουσία της παρέμβασης μας έγκειται στην προσθήκη μιας δεύτερης όψης που αλλάζει δραστικά την μορφή του κτιρίου. Η όψη αυτή δεν κρύβει το κτίριο, αλλά επιδρά στην μορφολογία του, ενώ καλύπτει και αποκαλύπτει ταυτόχρονα τις αρχικές όψεις του.  

Μεγάλης σημασίας θεωρήσαμε στην σύνθεση μιας λύσης για το κέλυφος του κτιρίου και την λειτουργία της σε επίπεδο χρηστικότητας.  Κρίναμε χρήσιμο στο συγκεκριμένο κτίριο να χρησιμοποιήσουμε το προτεινόμενο κέλυφος ως σκίαστρο. Το περίβλημα αυτό μειώνει σε μεγάλο ποσοστό την είσοδο της ηλιακής ακτινοβολίας στο κτίριο και περιορίζει τις απώλειες ενέργειας. Ταυτόχρονα επιχειρήσαμε το ίδιο το κέλυφος να λυθεί με την επανάληψη μιάς όψης-μονάδας, ώστε με αυτή την τυποποίηση να επιτύχουμε ευκολία στην κατασκευή.

Επιλέξαμε ως υλικό το corian superface, το οποίο έχει μεγάλη ανθεκτικότητα στην ηλιακή ακτινοβολία και είναι πού ανθεκτικό σε εξωτερική χρήση. Ικανοποιεί έτσι ακριβώς την χρηστικότητα που θέλαμε να πετύχει η εξωτερική όψη. Παράλληλα, μας ενέπνευσε με τις δυνατότητες  που μας έδινε για να επιτύχουμε μία αίσθηση ρευστότητας και μία συνέχεια των όψεων με όσο το δυνατόν διακριτικές ενώσεις. Διατηρούμε το λευκό του χρώμα που θεωρούμε ότι εντάσσεται με επιτυχία στον περοβάλλοντα χώρο, προσθέτοντας την ιδιαιτερότητα που επιθυμούσαμε.

Διατηρώντας σε μεγάλο βαθμό την υπάρχουσα όψη, αντικαθιστούμε τα τζάμια με τα Dupont  SentryGlas  για να αυξήσουμε την ανθεκτικότητα στις καιρικές συνθήκες και την αντίσταση στο χρόνο. Τα τζάμια αυτά είναι πιο ελαφριά και άρα ασφαλέστερα, και πιο ανθεκτικά αποφευγοντας φθορές από την έκθεση στον ήλιο.

Οσο αφορά στην πρόταση φωτισμού διαλέξαμε φώτα τύπου Led, τοποθετημένα σε μια δεύτερη κατασκευή μπροστά από την γυάλινη όψη. Τα χρώματα κυμαίνονται από βαθύ κίτρινο σε βαθύ πράσινο για να δώσουν ένα ντεγκραντέ αποτέλεσμα.